ἐτυμολογητέον

ἐτυμολογία

ἐτυμολογικός
ἐτυμολογία, ας (ἡ) [ῠ] sens véritable ou primitif d’un mot, étymologie, DH. Comp. 19 ; Str. 784 ; Dysc. Adv. 563, 13, etc. ; cf. lat. veriloquium.
Étym. ἐτυμολόγος.