Εὐάγγελος

εὐάγεια

εὐαγέω-ῶ
εὐάγεια, ας (ἡ) [ᾰγ]
1 pureté, sainteté, Jambl. V. Pyth. 74 ||
2 éclat, splendeur, Jambl. V. Pyth. 107 (εὐαγής 1).