εὐχάροπος

εὐχείμερος

εὔχειρ
εὐ·χείμερος, ος, ον :
1 où l’on passe aisément l’hiver, Arstt. Pol. 7, 11, 2 ||
2 qui supporte bien le froid, Arstt. H.A. 8, 10 ||
Cp. -ώτερος, Arstt. H.A. 8, 10.
Étym. εὖ, χεῖμα.