εὐεπανόρθωτος

εὐέπεια

εὐεπήϐολος
εὐέπεια, ας (ἡ)
1 talent de parole, éloquence, Plat. Phædr. 267c ; DH. Dem. 25 ; au pl. Plat. Ax. 369d ||
2 bonne parole, parole de bon augure, Soph. O.R. 932.
Étym. εὐεπής.