εὐγάθητος

εὐγάλακτος

εὐγάληνος
εὐ·γάλακτος, ος, ον [γᾰ]
1 pass. bien allaité, Alciphr. 3, 21 ||
2 act. qui donne de bon lait ou beaucoup de lait, Gal. 2, 96e.
Étym. εὖ, γάλα.