εὐγνωμόνως

εὐγνωμοσύνη

εὐγνώμων
εὐγνωμοσύνη, ης (ἡ)
1 noblesse de sentiments, bienveillance, bonté, Eschn. 78, 8 ; Arstt. M. mor. 2, 2 ||
2 prudence, sagesse, Plut. Them. 7.
Étym. εὐγνώμων.