εὐμαθία

εὐμαθῶς

Εὔμαιος
εὐμαθῶς [ᾰ] adv. en apprenant ou comprenant vite, Eschn. 16, 29 ||
Cp. εὐμαθέστερον, Plat. Leg. 723a.
Étym. εὐμαθής.