εὐμνημόνευτος

εὔμνηστος

εὐμοιρατέω-ῶ
εὔ·μνηστος, ος, ον, qui se souvient fidèlement de, gén. Soph. Tr. 109 ; Poèt. (Paus. 10, 5, 8) ||
E Dor. εὔμναστος, Soph. l. c.
Étym. εὖ, μιμνῄσκομαι.