εὐοίνιστος

εὔοινος

εὐοιώνιστος
εὔ·οινος, ος, ον, qui produit du bon vin ou beaucoup de vin, Str. 241 ; Anth. 6, 300 ||
Sup. -ότατος, M. Tyr. 3, 10, p. 44.
Étym. εὖ, οἶνος.