εὐολίσθητος

εὐόλισθος

εὐόλκιμος
εὐ·όλισθος, ος, ον :
1 tr. qui fait glisser facilement, glissant, A. Aphr. Probl. 1, 90 ||
2 intr. qui glisse facilement, Plut. M. 878d ; Phil. 2, 463.
Étym. εὖ, ὀλισθαίνω.