εὐόρκως

εὔορμος

εὐορνιθία
εὔ·ορμος, ος, ον :
1 qui offre un bon port, Il. 21, 23 ; Od. 4, 358, etc. ; Hés. Sc. 207 ; Soph. Ph. 221, etc. ||
2 qui trouve un bon port, Anth. 10, 4.
Étym. εὖ, ὅρμος.