εὐόροφος

εὐόρπηξ

εὐοσμέω-ῶ
εὐ·όρπηξ, ηκος (ὁ, ἡ) aux beaux ou vigoureux rameaux, Nonn. D. 21, 296.
Étym. εὖ, ὅρπηξ.