Εὔφορϐος

εὐφορέω-ῶ

εὐφόρητος
εὐφορέω-ῶ :
1 porter heureusement, conduire à bon port, Luc. Lex. 15 ||
2 porter de bons fruits ou des fruits abondants, Hpc. Ep. 1274, 20 ; NT. Luc. 12, 16 ||
E Ao. 3 sg. εὐφόρησεν, NT. l. c.
Étym. εὔφορος.