εὐφροσύνη
Εὐφροσύνηεὐφροσύνη, ης
(ἡ) [ῠ]
1 joie, gaîté, plaisir,
Od. 20, 8 ;
Pd. N.
4, 1 ; souv.
au pl. Od.
6, 156 ; Eschl.
Pr. 540 ;
Xén. (v.
ci-dessous) ||
2 particul. joie dans un festin, bonne chère,
Od. 9, 6,
etc. ||
E Mot poét. ; en prose,
Xén. Cyr.
3, 3, 7 ; Plat.
Tim. 80b ; au pl. Xén. Cyr. 8, 1, 32 ;
Ages. 9, 4.
Dor. εὐφροσύνα,
Pd. N.
4, 1 ; etc. ;
Anth. 9, 375.
Épq. ἐϋφρ-
Od. ll.
cc.
Étym.
εὔφρων.