εὐρυϐίας

εὐρυϐίης

Εὐρύϐιος
εὐρυ·ϐίης, ου [ῠ] adj. m. très fort, puissant, Hh. Cer. 295 ; Hés. Th. 931 ||
E Dor. -ίας [ᾱ] Pd. O. 6, 58 ; P. 2, 12 ; 4, 175 ; 9, 13 ; I. 5, 51.
Étym. εὐρύς, βία.