εὐτεκνέω-ῶ

εὐτεκνία

εὔτεκνος
εὐτεκνία, ας (ἡ) bonheur d’avoir des enfants ou beaucoup d’enfants, Eur. Ion 470, Suppl. 66 ; cf. Arstt. Rhet. 1, 5, 4 ; Nic. 1, 8, 16 ; Anth. App. 264, 356 ||
E -τεκν- bref, Thcr. Idyl. 18, 51 ; cf. τέκνον.
Étym. εὔτεκνος.