εὔ·τολμος, ος, ον,
plein d’assurance, hardi, courageux,
touj. en b.
part., p. opp. à τολμηρός, en parl. de
choses, Eschl. Ag. 1302 ; en parl. de pers. Xén.
An. 1, 7, 4 ;
en parl. de chiens, Opp. C. 3, 383 ||
Cp. -ότερος, Arstt. Rhet. Al. 3.
Étym.
εὖ, τόλμα.