εὐτράπεζος

εὐτραπελεύομαι

εὐτραπελία
εὐτραπελεύομαι [ᾰ] faire le plaisant, plaisanter agréablement, Pol. 12, 16, 14 ; DS. Exc. 615, 59.
Étym. εὐτράπελος.