εὐυδρία

εὔυδρος

εὔυμνος
εὔ·υδρος, ος, ον :
1 abondant en eau, Sim. fr. 102 ; Pd. P. 1, 79 ; Hdt. 4, 47 ; 9, 25 ||
2 aux belles eaux, Eur. I.T. 399 ||
Cp. -ότερος, Hdt. 9, 25 ; Geop. 2, 6, 5.
Sup. -ότατος, Eust. Il. p. 1194, 64.
Étym. εὖ, ὕδωρ.