εὔξεστος

εὐξήραντος

Εὐξίθεος
εὐ·ξήραντος, ος, ον, qui sèche facilement, Arstt. Longæv. 5 ; G.A. 5, 3, 11 ; Th. C.P. 1, 2, 4.
Étym. εὖ, ξηραίνω.