εὔζωος

εὔζωρος

εὔζωστος
εὔ·ζωρος, ος, ον, sans mélange, en parl. du vin, Poèt. (Plut. Thes. 22) ||
Cp. -ότερος, Diph. (Ath. 423f) ; Luc. Lex. 14 ; ou -έστερος, Ephipp. et Antiph. (Ath. 370d, 423e).
Étym. εὖ, ζωρός.