ἐξαναλύω

ἐξανάλωσις

ἐξανανεόω-εῶ
ἐξανάλωσις, εως (ἡ) [ᾰᾱ] action de perdre, de ruiner complètement, Plut. Marc. 24.
Étym. ἐξαναλίσκω.