ἐξαθροίζομαι

ἐξαθυμέω-ῶ

ἐξαιάζω
ἐξ·αθυμέω-ῶ [ᾰῡ] être tout à fait découragé, perdre courage, Pol. 11, 17, 6 ; Plut. Cic. 6.