ἐξαυγής

ἐξαυδάω-ῶ

ἐξαυθαδίζομαι
ἐξ·αυδάω-ῶ :
1 dire sans détour, Il. 1, 363 ; 16, 19, etc. ||
2 chanter, Eur. I.T. 181 ; qqf. pousser des cris, Eur. Hipp. 590 ||
Moy. m. sign. Eschl. Ch. 150, 272.