ἐξομιλέω-ῶ

ἐξόμιλος

ἐξομματόω-ῶ
ἐξ·όμιλος, ος, ον [ῑ] sans relations avec personne, étranger, Soph. Tr. 964.
Étym. ἐξ, ὅμιλος.