ἐξόφθαλμος

1 qui a les yeux saillants, p. opp. à κοιλόφθαλμος, Xén. Eq. 1, 1, 9 ; Plat. Theæt. 209c ; Arstt. G.A. 5, 1 ; Probl. 31, 6 ||

2 qui saute aux yeux, évident, Pol. 1, 10, 3.