ἐξορμάω-ῶ

ἐξορμενίζω

ἐξορμέω-ῶ
ἐξ·ορμενίζω, monter en tige, Soph. fr. 296 ; fig. Nicostr. fr. 34.
Étym. ἐξ, ὄρμενος.