γαλεξίας

γαλεόϐδολον

γαλεοειδής
γαλεό·ϐδολον, ου (τὸ) [ᾰ] ortie jaune, plante, Diosc. 4, 95.
Étym. γαλέη, βδόλος ; cf. γαλίοψις.