γαμικῶς

γάμιος

γαμίσκω
γάμιος, α, ον [ᾰ] de mariage, nuptial, Opp. C. 3, 149 ; Mosch. 2, 120 ; Nonn. D. 8, 6 (fém. ion. -ίη) etc.
Étym. γάμος.