γαμφαί

γαμφηλαί

γαμψός
γαμφηλαί, ῶν (αἱ)
1 mâchoires d’animal (lion, Il. 16, 489 ; cheval, Il. 19, 394 ; âne, Lyc. 94) ; p. anal. en parl. de Typhon, Eschl. Pr. 355 ||
2 bec d’oiseau, Eur. Ion 159 ; Ar. Eq. 198.
Étym. *γάμπτω = κάμπτω ; cf. γόμφος.