Γανυμήδης

γανύσκομαι

γάνυσμα
γανύσκομαι [ᾰ] c. γάνυμαι (seul. prés.) Thém. 254c ; et impf. 3 sg. ἐγανύσκετο, Thém. 26d ; Socr. Ep. 18.