γεροντικός

γεροντικός, ή, όν, de vieillard, Plat. Leg. 761c ; Str. 649 ; Plut. Brut. 12 ; τὸ γεροντικόν, Pol. 6, 51, 2 (var. γερόντιον), l’assemblée des vieillards, le sénat.