γεώλοφος

γεωμετρέω-ῶ

γεωμέτρης
γεωμετρέω-ῶ, f. ήσω :
1 mesurer la terre, être arpenteur ou géomètre, Plat. Theæt. 162e, Men. 85e ; Arstt. etc. ||
2 mesurer, en gén. Pd. (Plat. Theæt. 173e) ; Xén. Conv. 6, 8 ; Pol. 9, 20, etc.
Étym. γεωμέτρης.