γλαφυρότης

γλαφυρῶς

γλάφω
γλαφυρῶς [ᾰῠ] adv.
1 finement, délicatement, Plut. M. 989c ; d’où habilement, Arstt. Pol. 2, 10, 1 ; joint à σοφῶς et à ποικίλως, Alex. (Ath. 107a) ||
2 subtilement, Arstt. An. 1, 2, 15, au cp. γλαφυρωτέρως.