γλυπτικός

γλυπτός

γλύσσων
γλυπτός, ή, όν :
1 gravé, Anth. 5, 194 ; Spt. Deut. 4, 25 ; τὸ γλυπτόν (s. e. ὁμοίωμα) image gravée, Spt. Ex. 34, 13 ; Lev. 26, 1 ; Deut. 4, 16 ; 7, 5, etc. ||
2 sur quoi l’on peut graver, Th. Lap. 5.
Étym. vb. de γλύφω.