γνησίως
Γνίφωνγνησίως, adv.
1 de naissance légitime,
Eur. Alc.
678 ; Isocr.
45b ;
d’où en homme bien né, noblement,
Mén. (Stob.
Fl. 108, 45)
||
2 légitimement,
Dém. 1353 extr.
||
3 p.
suite, sincèrement, réellement, Dém. 1482, 14 ;
Lys. 179, 41 ;
Pol. 4, 30, 2 ;
DS. 14,
95.
Étym.
γνήσιος.