Γνήσιππος

γνησίως

Γνίφων
γνησίως, adv.
1 de naissance légitime, Eur. Alc. 678 ; Isocr. 45b ; d’où en homme bien né, noblement, Mén. (Stob. Fl. 108, 45) ||
2 légitimement, Dém. 1353 extr. ||
3 p. suite, sincèrement, réellement, Dém. 1482, 14 ; Lys. 179, 41 ; Pol. 4, 30, 2 ; DS. 14, 95.
Étym. γνήσιος.