γνώρισις

γνώρισμα

γνωρισμός
γνώρισμα, ατος (τὸ) ce qui fait reconnaître, marque, signe, Xén. Cyr. 2, 1, 13 ; Luc. D. mort. 20, 4 ; au plur. Plut. Thes. 4 ; joint à ἴχνη, Plut. M. 855b.
Étym. γνωρίζω.