Γοργόνωτος ἀσπίς

γοργόομαι-οῦμαι

γοργός
γοργόομαι-οῦμαι (seul. part. prés. -ούμενος) donner des signes d’impatience, piaffer, s’agiter, en parl. d’un cheval, Xén. Eq. 10, 4.
Étym. γοργός.