γρυκτός

γρυλίζω

γρυλισμός
γρυλίζω [ῡ] grogner, en parl. d’un porc, Ar. Pl. 307 ; Arstt. H.A. 10, 11 ||
E Fut. dor. 2 pl. -ιξεῖτε, Ar. Ach. 746.
Étym. γρῦλος.