γρυνός

γρυπαίετος

γρυπαλώπηξ
γρυπ·αίετος, ου (ὁ) [ῡ] aigle-griffon, oiseau fabuleux, Ar. Ran. 929 (conj. -αέτους, Boisson.).
Étym. γρύψ, αἰετός.