γύρωσις

γύψ

γυψοειδής
γύψ, γυπός (ὁ) [ῡ] vautour, oiseau de proie, Il. 22, 42 ; Arstt. H.A. 6, 5 ; 9, 11 ; Nic. Th. 406 ||
E Gén. pl. épq. γυπάων p. γυπῶν, Opp. C. 4, 392 ; dat. pl. épq. γύπεσσι, Il. 11, 162 ; duel γῦπε, Od. 11, 578.
Étym. pré-grec.