γυρόμαντις

γυρός

γῦρος
γυρός, ά, όν [ῡ] arrondi, rond, Od. 19, 246 ; Anth. 4, 235, etc. ; 6, 255 ; 7, 180 ; 10, 2 ||
Cp. -ότερος, El. N.A. 4, 34.