γωνίδιον

γωνιοϐόμϐυξ

γωνιοειδής
γωνιο·ϐόμϐυξ, υκος (ὁ) [ῡκ] qui bourdonne dans son coin, sobriquet des grammairiens, Hérodicus (Ath. 222a).
Étym. γωνία, β.