ἁδρόσφαιρος

ἁδροτής

ἀδροτής
ἁδροτής, ῆτος (ἡ)
1 c. ἀδροτής ||
2 force, vigueur, en parl. de plantes, Th. H.P. 7, 4, 11 ; p. anal. en parl. du son, Amarant. (Ath. 415a) ||
3 abondance, NT. 2 Cor. 8, 20 ||
E ἁδρότης NT. l. c.
Étym. ἁδρός.