ἁγήτωρ

ἁγιάζω

Ἀγίας
ἁγιάζω (f. άσω, ao. ἡγίασα, pf. inus. ; pass. ao. ἡγιάσθην, pf. ἡγίασμαι) [ᾰγ]
1 sanctifier, consacrer comme saint, consacrer, Anth. App. 339 ; Spt. Gen. 2, 3 ; Ex. 13, 2, etc. ||
2 souiller, Spt. Deut. 22, 9.
Étym. ἅγιος.