ἄγναφος

ἁγνεία

ἅγνευμα
ἁγνεία, ας ()
1 pureté, chasteté, Soph. O.R. 864 ; Anth. App. 99, etc. ; d’où état d’une âme pure, Plat. Leg. 909e ||
2 purification, Ps.-Phocyl. 228 ; Isocr. 225d, etc.
Étym. ἁγνεύω.