ἀλίνδομαι

ἁλινήκτειρα

ἁλινηχής
ἁλι·νήκτειρα, ας (ἡ) [ᾰῑ p. ᾰῐ] qui nage dans la saumure, Anth. 6, 190.
Étym. ἅλς, νήχομαι.