ἁλιόω-ῶ
ἀλίπαντοςἁλιόω-ῶ (f.
ώσω, ao.
ἡλίωσα, pf.
inus.) [ᾰ]
1 rendre vain ou stérile, Il. 16, 737 ; Od. 5, 104 ; d’où faire
ou dire en vain, Soph. Tr. 258 ||
2 détruire, Soph. O.C. 704 ||
E Ao. poét. 3 sg. ἁλίωσε,
Il. l. c. ;
fut. moy. au sens act. Max. π.
κατ. 582, et au sens pass. π. κατ. 512
(ἅλιος 3).