ἁλιφθόρος

ἁλίφλοιος

ἁλίφρων
ἁλί·φλοιος, ου (ὁ) [ᾰ] écorce de mer, sorte de chêne, Th. H.P. 3, 8, 5.
Étym. ἅ. φλοιός.