ἁλίρρηκτος

ἁλιρρόθιος

Ἁλιρρόθιος
ἁλι·ρρόθιος, ος, ον [ᾰ]
1 battu des flots, Anth. 7, 624 ||
2 qui bat de ses flots, Orph. Arg. 1296 ||
E Fém. ion. -ίη, Anth. l. c.
Étym. cf. ἁλίρροθος.